BACAUDA vel BAGAUDA

BACAUDA, vel BAGAUDA

latto Gallus, a temporibus Diocletiani. Hind Bacauda quoque, et Bagaudia latrocinium, tumultum popularem: motum agrestium, seditionem, apud Prosperum Chron. et Salvian. l. 5. denotat. Constantinopolitani, teste Scaligerô, vocabant Bagaudam ipsam μοῦλτον, i. e. tumultum. In veteri Inscr. Baquates dicuntur. D. M. MEMORIS FILI ARRETI CHANARTAE PRINCIPIS GENTIUM BAQUATIUM QUI VIXIT ANN XVI. Vide quoque in voce Bagaudae.